வருத்தத்துடன் நாகூர் ரூமி…

07/08/2010 இல் 05:56 (நாகூர் ரூமி)

கவிஞர் இஜட். ஜபருல்லாவின் ‘இன்ஷா அல்லாஹ்!‘ கவிதையை முன்வைத்து நடந்த விவாதத்தில் சகோதரர் அப்துல்லா நீண்ட பின்னூட்டமிட்டிருந்தார். அவருக்கான நாகூர் ரூமியின் பதில் அங்கேயே இடம் பெற்றிருந்தாலும் ‘தனியாகவும் பதியவும்’ என்று ரூமி கேட்டுக்கொண்டதற்கிணங்க இந்தப் பதிவு. பிராமிஸ், அடுத்த பதிவு இலக்கியம்தான் (தாஜ் கவனிக்கவும்) !

குறிப்பு : பதிந்ததும் , கொஞ்சம் எடிட் செய்து திரும்பவும் அனுப்பி ‘இப்போ திருப்பி போடும் (போடும்டு உம்மட்ட சொல்றதுக்கு ரொம்ப யோசனையா வேறு இருக்கு!)’ என்றார் ரூமி. போட்டுட்டேன்.

**

அன்பார்ந்த சகோதரர்களுக்கு, அஸ்ஸலாமு அலைக்கும். சகோ அப்துல்லாஹ் நீண்ட ஹதீதுக்ளை மேற்கோள் காட்டி சகோ பிஜே-யின் வாதம் சரி என்று சொல்ல வருகிறார். நான் மௌனம் காத்திருப்பதும் அதற்காகத்தான். சகோ பிஜே ஆறு மாதம் கழித்து தன் ஆராய்ச்சிகளின்  முடிவுகளை வெளியிடுவாரல்லவா? அப்போது நான் என் வலைத்தளத்தில் அதை மறு பதிவிட்டு அதற்கு பதில் சொல்லலாம் — எனக்குத் தெரிந்த வரையில் — என்று காத்திருக்கிறேன்.

என்றாலும், சில குறிப்புகளைத் தருகிறேன். முஸ்லிம்களுக்கு என்னுடைய ஆத்மார்த்தமான வேண்டுகோள் ஒன்றுதான்:

தயவு செய்து சொந்தமாகச் சிந்தியுங்கள்.

உதாரணமாக, நம்மையே  எடுத்துக் கொள்வோம். நமக்கு உருவமும் உடலும் இருக்கிறது. அதாவது நமக்கு ஒரு ஆரம்பமும் (தலை) முடிவும் (கால்) உள்ளது. பிறப்பும் இறப்பும் என்றுகூட வைத்துக் கொள்ளலாம். நாம் தேவையுள்ளவர்கள். ஆனால் எல்லாம் வல்ல அல்லாஹ் தேவையற்றவன். அல்லாஹுஸ் ஸமத் என்ற வசனத்தின் (112:02) பொருளும் அதையே சுட்டுகிறது. ஸமத் என்ற சொல்லுக்கு அரபியில் அனேக அர்த்தங்கள் உண்டு. எல்லா அர்த்தங்களும் தேவையற்றவன், நித்தியன் என்ற பொருளில் கொண்டுபோய் விடுகின்றன.

அல்லாஹ்வுக்கு ஒரு உருவம், நாம் மறுமையில் பார்க்கக் கூடிய ஒரு உருவம் என்றே வைத்துக் கொள்வோம், உண்டு என்றால், அவன் ஆரம்பமும்  முடிவும் உள்ளவனாக ஆகிவிடுகின்றானல்லவா? உருவம் என்ற ஒன்று அவனுக்குத் தேவையாகிவிடுகிறதல்லவா?

அப்படியானால் அவன் தேவையற்றவன், மனிதர்கள்தான் தங்களுடைய தேவைகளை அவனிடம் கேட்டுப் பெற வேண்டும் என்பது பொய்யாகிவிடுமல்லவா?

அப்படியானால் பெருமானார் சொன்ன ஹதீதுகளின் பொருள் என்ன?

அவைகள் ரொம்ப எளிமையானவை. மிகமிக எளிமையான மக்களுக்காகப் பேசப்பட்டவை. குழந்தைக்கு நிலாச்சோறு ஊட்டிய தாயின் வார்த்தைகளைப் போன்றவை அவை.

கேட்கின்ற மக்களின் அறிவுக்குத் தக்கவாறுதான் பெருமானார் பேசுவார்கள் என்பது ஹதீதுகளை ஊன்றிப் படிப்பவர்களுக்குப் புரியும்.

எனவே, சுருக்கமாகச் சொல்வதானால், குர்’ஆனில், ஹதீதில் வருபவற்றிற்கெல்லாம் பொருள் அப்படியே எடுத்துக் கொள்ளக் கூடாது. பல இடங்களில் விளக்கங்கள் தேவைப்படுகின்றன.

எல்லா இடங்களிலலும் சிந்திக்க வேண்டிய கடமை நமக்கு உள்ளது. அந்த கடமையைச்  செய்வதற்காக நாம் மானசீகமாக சிலரை நியமித்துவிட்டு,அவர்கள் சொல்வதே வேதவாக்கு என்று எண்ணிவிடுவதால்தான் நமக்குள் பிரச்சனைகள் வருகின்றன.

சகோதரர்களே, நான் சொல்வதையும் நீங்கள் ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டாம். ஆனால் சிந்தித்துப் பாருங்கள். அல்லாஹ்வின் வழிகாட்டுதல் — ஹிதாயத் — உங்களுக்கு நிச்சயம் கிடைக்கும். அப்போது யாரும் சொல்லாமலே திருமறையின் அர்த்தங்களும், ஹதீதுகளின் விளக்கமும் உங்களுக்குப் புரியலாம்.

எது எப்படி இருப்பினும், ஒரு விஷயத்தை தெளிவாகப் புரிந்துகொள்வது அவசியம். யூதர்கள் ஆரம்பத்தில் தொழுது கொண்டிருந்த பைத்துல் முகத்தஸை நோக்கியே முஸ்லிம்களும் தொழுது வந்தார்கள். (உத்தரவுப்படி). பின்னர் க’அபாவை நோக்கித் தொழும்படி உத்தரவு வந்தது. நாம் முஸ்லிம்கள் என்பதை எல்லா வகையிலும் நம்மை மற்றவர்களிடமிருந்து வேறுபடுத்திக் காட்ட வேண்டிய அவசியத்தை இறைவன் அப்போதே உணர்த்திவிட்டான். இது அடிப்படை.

அப்படி இருக்கும்போது, இறைவனுக்கு உருவம் உண்டு என்று சொல்லும் மற்ற மதத்தவரின் நம்பிக்கயைப் போன்றதுதான் நமதும் என்று சொல்வது, அதற்கு ‘ஆதாரமாக’ குர்’ஆனையும் ஹதீதுகளையும் காட்டுவது / புரிந்து கொள்வது என்று சொன்னால், அது எங்கே போய் முடியுமென்பதைக் கொஞ்சம் சிந்தியுங்கள்.

பெருமானாரின் 23 ஆண்டுகால தூதுத்துவ வாழ்வையும் இப்படிப்பட்ட விளக்கங்களால் கேள்விக்கு உள்ளாக்கி விடுகின்றீர்கள்.

அப்படியானால், மேலே கூறப்பட்டது போன்ற ஹதீதுகளின் உண்மையான பொருள் வேறாக இருக்கலாம் என்றாவது புரிந்து கொள்வது அறிவுடைமையாகும்.

சிந்தியுங்கள்.

அன்புடன், மிகுந்த வருத்தத்துடன்
நாகூர் ரூமி